Yu Hao

Yu Hao (chiń. 喻皓, pisane również 预浩, 喻浩 lub 预皓) – inżynier z czasów wczesnej dynastii Song, pierwszy chiński architekt znany z nazwiska i jeden z największych twórców tego okresu.

Pochodził z południa Chin, ze wschodniego Zhejiangu^[1], skąd przybył do stołecznego Kaifengu. Jego działalność datowana jest na lata 965-995^[2]. Przypisuje mu się doniosłą rolę w rozwoju chińskiej architektury, co poniekąd wydaje się być prawdą – rozpowszechnił m.in. charakterystyczne wywijanie naroży dachów ku górze. Najsłynniejszym dziełem Yu była drewniana pagoda w Kaifengu. Spłonęła ona jednak kilkadziesiąt lat po powstaniu, a na jej miejscu wzniesiono stojącą do dziś tzw. Żelazną Pagodę^[3].

Yu Hao napisał podobno traktat Sztuka ciesielstwa (木經, Mu Jing). Dzieło to nie zachowało się do czasów współczesnych, stanowiło jednak inspirację dla innego wielkiego architekta epoki Song, Li Jie.

Przypisy

↑ Klaas Ruitenbeek: Carpentry and building in late imperial China: a study of the fifteenth-century carpenter's manual, Lu Ban jing. Leiden: BRILL, 1996, s. 25. ISBN 90-04-10529-8.
↑ Colin A. Ronan: The Shorter Science and Civilisation in China. Cambridge: Cambridge University Press, 1995, s. 59. ISBN 0-521-46773-X.
↑ Through the Moon Gate: a guide to China's historic monuments. Oxford: Oxford University Press, 1986, s. 177. ISBN 978-0-19-584077-3.

Bibliografia

Mieczysław Jerzy Künstler: Dzieje kultury chińskiej. Wrocław: Ossolineum, 1994. ISBN 83-04-03773-4.

[1] Klaas Ruitenbeek: Carpentry and building in late imperial China: a study of the fifteenth-century carpenter's manual, Lu Ban jing. Leiden: BRILL, 1996, s. 25. ISBN 90-04-10529-8.

[2] Colin A. Ronan: The Shorter Science and Civilisation in China. Cambridge: Cambridge University Press, 1995, s. 59. ISBN 0-521-46773-X.

[3] Through the Moon Gate: a guide to China's historic monuments. Oxford: Oxford University Press, 1986, s. 177. ISBN 978-0-19-584077-3.

[1]

[2]

[3]